در حال نزدیک شدن به هنگام انتخابات مجلس نهم هستیم؛ بنابراین، لازم است تا شور و هیجانی دوچندان به کالبد خسته انتخابات نهم تنیده شود تا حضوری چشمگیر، نومید کننده تبلیغات یأس آفرین باشد.

مردم که به زندگی خود مشغولند و هنوز به فکر انتخابات نیفتاده‌اند و از آن طرف، نیز حرکت‌های فرح بخش و نشاط آفرین خاصی از ناحیه احزاب دیده نمی‌شود.

بی‌گمان، یکی از ارکان گرم کردن هر چه بیشتر تنور انتخابات، رقابتی کردن آن است. تا پیش از این، رقابت میان دو گروه اصلاح‌طلب و اصوالگرا بود و اکنون رقابت بین طرفداران دولت و منتقدان آن؛ کاش می‌شد فضای انتخابات را سه قطبی کرد.

اما در این میان چیز دیگری است که به پایین کشیدن شعله تنور انتخابات کمک می‌کند و آن این است که:
ستاد انتخابات اعلام می‌کند، نام‌نویسی کاندیداها از سوم دی آغاز می‌شود و تا 9 دی ادامه خواهد داشت. یادآوری می‌شود که:

1‌ ـ بنا بر قانون انتخابات مجلس ـ ماده 27 ‌ـ حداکثر تا ده روز، باید تکلیف تأیید صلاحیت شدگان معلوم شود؛ یعنی نوزدهم دی معلوم می‌شود چه هنگام تأیید و چه هنگام رد شده است.

2 ـ ظرف چهار روز هر کس اعتراض دارد، می‌تواند ارایه دهد؛ ماده 30، یعنی تا 23 دی.

3 ـ هیأت نظارت حداکثر تا هفت روز باید به اعتراض‌ها رسیدگی کند؛ ماده 31، یعنی تا سی‌ام دی.

4 ـ تبليغات انتخاباتي نامزدهاي نمايندگي هشت (8) روز پیش از رأي‌گیری آغاز مي‌شود و دقيقاً بيست و چهار (24) ساعت پیش از آغاز رأي‌گیزی پايان مي‌پذيرد؛ ماده 40

نتیجه:

آنهایی که در پایان تأیید می‌شوند، تنها 22 روز فرصت دارند که برنامه‌های خود را مدون کرده و اقلام تبلیغاتی خود را آماده کنند؛ البته حق تبلیغات تا هشت روز پیش از روز رأی‌گیری را ندارند!
بنابراین، آنگاه روشن است که نخست، تب و تاب انتخابات راه نمی‌افتد و دوم آن که هر که از توان مالی بیشتر برخوردار باشد، شانس بیشتری خواهد داشت.

اکنون این پرسش مطرح است که چرا به جای هزینه‌های تبلیغاتی، که در هشت روز، مردم بمب‌باران شوند و ندانند به چه کسی باید رأی بدهند، زمان معرفی کاندیداها را بیشتر نکنیم؟!

به عبارت دیگر، به کاندیداها فرصت بدهیم که شش ماه نشست‌‌های عمومی و سخنرانی‌های خود را تشکیل دهند و مورد نقد افکار عمومی قرار بگیرند تا بتوانند شایستگی خود بر دیگران را اثبات کنند.

به این ترتیب، اگر «مجلس عصاره فضیلت ملت» باشد، آنگاه مجلسی کارآمد، مدیر و متخصص خواهیم داشت.

آری؛ دیگ بزرگ انتخابات با شمع کوچک این احزاب گرم نمی‌شود؛ «صد ملک دل به نیم نظر می‌توان خرید ـ خوبان در این معامله تقصیر می‌کنند».